ALWEER HALVERWEGE !!
Door: Ans Roodenburg
Blijf op de hoogte en volg Ans
19 Oktober 2014 | Peru, Iquitos
Lieve allemaal,
Inderdaad, ik ben alweer op de helft van mijn verblijf in Peru. Hier in Iquitos ben ik nog maar vier weken, veel te weinig eigenlijk, maar in vier weken kan er nog veel gebeuren.
Verjaardag
Van de week hebben we natuurlijk eerst mijn verjaardag gevierd. Allereerst werd ik getrakteerd, door Patty en Robert, op een lunch in een restaurant met traditionele gerechten. We moesten eerst even wachten voordat we konden vertrekken wan de regen kwam met bakken uit de lucht.
Het eten was erg lekker, en ik had een visgerecht van een hele grote vis waarvan ik de naam niet meer weet.
Na de lessen iedereen naar de salon om feest te vieren. Inmiddels waren de ballonnen opgeblazen en opgehangen en Juan Pedro had voor muziek gezorgd.
Tijdens het dansen kwam er een spuitbus met sneeuw te voorschijn, dikke pret voor de kinderen natuurlijk.
Het hoogtepunt is en blijft natuurlijk de taart. Ik had een grote gekocht dus, de andere dag hebben we in de keuken de rest opgegeten.
Maar voordat we aan de taart begonnen werd er natuurlijk eerst een praatje gehouden, De tijgers hadden grote kaart gemaakt waar iedereen iets op had geschreven en de leeuwen hadden een persoonlijke kaart gemaakt.
Een meisje van 16 heeft problemen met haar huid en mag dus geen taart, chips ed. Voor haar had ik verschillende soorten fruit gekocht. Dat vond ze waarschijnlijk zo bijzonder dat ze geen woord uit kon brengen en met tranen in haar ogen stond. Ik kreeg niet alleen een kaart van haar maar ook nog een leuk beeldje. Heb haar maar een stevige omhelzing gegeven.
De rest deed zich tegoed aan de voorraad snoep en chips die ik had ingeslagen.
Het avondeten begon wat later en er werd toch wat minder gegeten.
Al met al op een leuke manier mijn verjaardag voor de eerste keer in Peru gevierd.
En natuurlijk iedereen bedankt voor de felicitaties.
Uitstapje,
Gisterochtend ( zaterdag ) kwam er een bus het terrein op rijden om ons weg te brengen. We gingen naar een zwembad en van alles ging er mee. Eten, drinken en wat te snoepen natuurlijk. Het eten was al gekookt en zat verpakt in grote bladeren en er waren mooie pakketjes van gemaakt.
Drie kinderen mochten niet mee, die hadden straf, een had zijn broer een bloedneus geslagen, heel bijzonder want normaal gesproken vechten de kinderen hier niet. Ze hebben natuurlijk wel eens ruzie of plagen elkaar maar dat lijkt me vrij normaal. De andere liep achter met haar huiswerk en de derde is een( leuk ) jongetje maar die luistert gewoon niet.
Het zwembad lag in een mooi natuurgebied en het was water van een rivier, dus geen stilstaand water.
Het was een beetje gekleurd water maar wel heel helder.
Eerst werden er twee spellen gespeeld om de stemming er goed in te brengen, daarna werd er gezwommen en door de liefhebbers voet- en volleybal gespeeld, in de brandende zon.
Aangezien mijn badpak thuis in de kast ligt gewoon gekleed te water gegaan wat hier helemaal niet vreemd is. Had er wat kleding betreft gewoon rekening mee gehouden.
Het weer werkte ook mee want het was al de tweede dag van de week zonder regen.
Ondanks dat ik goed gesmeerd heb loop ik nu toch met een rode neus rond en sommige kinderen zijn aardig verbrand op hun rug en hebben daar nu last van. Heb sommige al ingesmeerd met mijn aftersun maar ze zullen wel een paar dagen last houden.
Al met al weer een geslaagde dag geweest.
Maar onder al die vrolijkheid zit toch ook een triest randje.
De kinderen waren doodmoe natuurlijk en een meisje zat op schoot, we zaten te wachten op het eten. Ze viel bijna in slaap en ik zei ik zal een Nederlands slaapliedje voor je zingen want Spaanse weet ik niet.
Natuurlijk slaap kindje slaap daarna poesje miauw en meer van dat soort liedjes.
Haar broertje van elf zat er naast en zei ineens dat hij niet erg gelukkig is omdat hij zijn moeder, die vorig jaar is overleden. erg mist.
Of dat zingen nu herinneringen los maakte?
Omdat de bel voor het eten ging konden we er niet verder over praten, maar misschien lukt het een keer tijdens het breien.
Mieren
Momenteel lopen hier hele grote mieren rond die in korte tijd een struik kaal hadden gemaakt.
Geen gezicht, je ziet gewoon stukken van blaadjes lopen en daaronder loopt een mier.
Gisteravond werd er wat benzine gestrooid op de looppaden en in brand gestoken, weet nog niet of het heeft geholpen.
Vrijwilligers,
Die zijn donderdag gearriveerd,Sander uit Nederland en Alejandra uit Spanje, leuke jonge mensen die tot juni blijven en dus heel veel voor de kinderen kunnen doen.
Sander blijkt goed te kunnen voetballen, dat alleen is al een pluspunt want dat doen ze hier veel.
De meeste vrijwilligers zijn vrouwen dus een man is ook wel eens leuk en zo waait er weer een frisse wind door Arco Iris.
Geen idee wat de volgende week gaat brengen, we laten het maar weer gewoon gebeuren.
Groetjes,
Ans
Inderdaad, ik ben alweer op de helft van mijn verblijf in Peru. Hier in Iquitos ben ik nog maar vier weken, veel te weinig eigenlijk, maar in vier weken kan er nog veel gebeuren.
Verjaardag
Van de week hebben we natuurlijk eerst mijn verjaardag gevierd. Allereerst werd ik getrakteerd, door Patty en Robert, op een lunch in een restaurant met traditionele gerechten. We moesten eerst even wachten voordat we konden vertrekken wan de regen kwam met bakken uit de lucht.
Het eten was erg lekker, en ik had een visgerecht van een hele grote vis waarvan ik de naam niet meer weet.
Na de lessen iedereen naar de salon om feest te vieren. Inmiddels waren de ballonnen opgeblazen en opgehangen en Juan Pedro had voor muziek gezorgd.
Tijdens het dansen kwam er een spuitbus met sneeuw te voorschijn, dikke pret voor de kinderen natuurlijk.
Het hoogtepunt is en blijft natuurlijk de taart. Ik had een grote gekocht dus, de andere dag hebben we in de keuken de rest opgegeten.
Maar voordat we aan de taart begonnen werd er natuurlijk eerst een praatje gehouden, De tijgers hadden grote kaart gemaakt waar iedereen iets op had geschreven en de leeuwen hadden een persoonlijke kaart gemaakt.
Een meisje van 16 heeft problemen met haar huid en mag dus geen taart, chips ed. Voor haar had ik verschillende soorten fruit gekocht. Dat vond ze waarschijnlijk zo bijzonder dat ze geen woord uit kon brengen en met tranen in haar ogen stond. Ik kreeg niet alleen een kaart van haar maar ook nog een leuk beeldje. Heb haar maar een stevige omhelzing gegeven.
De rest deed zich tegoed aan de voorraad snoep en chips die ik had ingeslagen.
Het avondeten begon wat later en er werd toch wat minder gegeten.
Al met al op een leuke manier mijn verjaardag voor de eerste keer in Peru gevierd.
En natuurlijk iedereen bedankt voor de felicitaties.
Uitstapje,
Gisterochtend ( zaterdag ) kwam er een bus het terrein op rijden om ons weg te brengen. We gingen naar een zwembad en van alles ging er mee. Eten, drinken en wat te snoepen natuurlijk. Het eten was al gekookt en zat verpakt in grote bladeren en er waren mooie pakketjes van gemaakt.
Drie kinderen mochten niet mee, die hadden straf, een had zijn broer een bloedneus geslagen, heel bijzonder want normaal gesproken vechten de kinderen hier niet. Ze hebben natuurlijk wel eens ruzie of plagen elkaar maar dat lijkt me vrij normaal. De andere liep achter met haar huiswerk en de derde is een( leuk ) jongetje maar die luistert gewoon niet.
Het zwembad lag in een mooi natuurgebied en het was water van een rivier, dus geen stilstaand water.
Het was een beetje gekleurd water maar wel heel helder.
Eerst werden er twee spellen gespeeld om de stemming er goed in te brengen, daarna werd er gezwommen en door de liefhebbers voet- en volleybal gespeeld, in de brandende zon.
Aangezien mijn badpak thuis in de kast ligt gewoon gekleed te water gegaan wat hier helemaal niet vreemd is. Had er wat kleding betreft gewoon rekening mee gehouden.
Het weer werkte ook mee want het was al de tweede dag van de week zonder regen.
Ondanks dat ik goed gesmeerd heb loop ik nu toch met een rode neus rond en sommige kinderen zijn aardig verbrand op hun rug en hebben daar nu last van. Heb sommige al ingesmeerd met mijn aftersun maar ze zullen wel een paar dagen last houden.
Al met al weer een geslaagde dag geweest.
Maar onder al die vrolijkheid zit toch ook een triest randje.
De kinderen waren doodmoe natuurlijk en een meisje zat op schoot, we zaten te wachten op het eten. Ze viel bijna in slaap en ik zei ik zal een Nederlands slaapliedje voor je zingen want Spaanse weet ik niet.
Natuurlijk slaap kindje slaap daarna poesje miauw en meer van dat soort liedjes.
Haar broertje van elf zat er naast en zei ineens dat hij niet erg gelukkig is omdat hij zijn moeder, die vorig jaar is overleden. erg mist.
Of dat zingen nu herinneringen los maakte?
Omdat de bel voor het eten ging konden we er niet verder over praten, maar misschien lukt het een keer tijdens het breien.
Mieren
Momenteel lopen hier hele grote mieren rond die in korte tijd een struik kaal hadden gemaakt.
Geen gezicht, je ziet gewoon stukken van blaadjes lopen en daaronder loopt een mier.
Gisteravond werd er wat benzine gestrooid op de looppaden en in brand gestoken, weet nog niet of het heeft geholpen.
Vrijwilligers,
Die zijn donderdag gearriveerd,Sander uit Nederland en Alejandra uit Spanje, leuke jonge mensen die tot juni blijven en dus heel veel voor de kinderen kunnen doen.
Sander blijkt goed te kunnen voetballen, dat alleen is al een pluspunt want dat doen ze hier veel.
De meeste vrijwilligers zijn vrouwen dus een man is ook wel eens leuk en zo waait er weer een frisse wind door Arco Iris.
Geen idee wat de volgende week gaat brengen, we laten het maar weer gewoon gebeuren.
Groetjes,
Ans
-
19 Oktober 2014 - 16:36
Mariejan:
Weel een geweldig verslag van de afgelopen week Ans. Leuk hoe je je verjaardag daar hebt gevierd, is weer eens wat anders dan hier.
Veel succes met je werk weer
Hartelijke groet
Mariejan -
19 Oktober 2014 - 16:37
Mariejan:
Ook weer leuke foto's geplaatst -
19 Oktober 2014 - 16:43
Truus:
Ha die Ans gezellig zo,n verjaarspartijtje heel leuk om dat met de kinderen te vieren.
Zwemmen is jou wel toevertrouwd dus deze week zo te lezen weer een hoop genoten.
Ik zal de skipe nog proberen maar ben laat en anders tot schrijfs groetjes Truus -
20 Oktober 2014 - 10:02
Mik:
Lief Mormel,ik ben natuurlijk weer je verjaardag vergeten,kalender ligt nog opgerold in de plee! Maar ook zonder mijn felis lees ik dat je een leuke en byzondere dag hebt gehad,dus dat maakt veel goed! Sorry voor de late reactie,maar wel gemeend! Enjoy daar het is weer voorbij zonder dat je er erg in hebt....kuzzie -
20 Oktober 2014 - 17:37
Melie:
weer zo'n bijzonder verhaal met de kinderen.
fijn dat je in het verre zo apart je verjaardag heb gevierd.
knuffel van mij. -
20 Oktober 2014 - 23:21
Nel:
Hoi Ans,
Alsnog Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag.
Een heel gezellig 'partijtje " zo te lezen.
Leuk dat je zoveel voor die kinderen kunt betekenen.
Maar wat vliegt de tijd,alweer op de helft.
Geniet er nog maar van,bezorg de kids nog maar mooie momenten
en blijf van die mooie gezellige verslagen schrijven.lees ze met veel plezier.
heel veel groetjes , liefs,nel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
