BELEVENISSEN IN PICHANAKI
Door: Ans
Blijf op de hoogte en volg Ans
14 Januari 2013 | Peru, Lima
Lieve allemaal,
Uit de verhalen begrijp ik dat het winter begint te worden maar voordat ik vertrok had ik al maatregelen genomen. Dus..mijn dikke jack hangt al klaar + shawl + handschoenen het kan zo meegenomen worden naar Schiphol.
Bovendien heb ik in een deuk gelegen want ik kreeg bericht van de NS dat de 15e de treinen een aangepaste dienstregeling hebben vanwege de te verwachte sneeuw.
Pichanaki
Het was een prachtige reis want om in La Selva te komen moet je door de bergen, eerst zonder begroeiïng maar wat verder zag je de groene hellingen tevoorschijn komen en heb ik eindelijk kuddes lama's en alpaca's gezien.
Tijdens de luchpauze begon het ineens te regenen en flink ook en nu weet ik wel dat jullie in Nederland allemaal beginnen te stuiteren, maar weten jullie wat ik dacht???? HA HEERLIJK EEN BUITJE en toen het ook nog begon te hagelen was het feest helemaal compleet want na dat beetje regen in de bergen met Jenny geen druppel regen gezien.
Het was prachtig maar ook erg warm een graadje of 30 terwijl het daar winter was. In de zomer, die gelijk loopt aan onze zomer kan het wel 40 graden worden. Ik heb al gezegd dat ze mij daar dus in de zomer niet zien.
Het regende wel maar niet een hele dag. Dus we hebben best veel kunnen zien. Wel dankzij de nichten van Celinda want het was geen touristenseizoen dus er waren ook geen gidsen. Maar als daar geen familie gewoond had zouden we daar ook niet geweest zijn.
We hadden een mooi hotel, ook weer in de buurt van de Plaza del Armas
daar konden we s'avonds heerlijk op een terras koffie drinken.
We mochten wel bij de familie slapen maar dat zagen we niet zo zitten want er was geen ruimte voor ons. Ze hadden wel een extra bed neer willen zetten maar dan hadden we in een openbare ruimte geslapen waar op de dag kippetjes en eendjes rondliepen. Bovendien zat daar ook de deur naar buiten dus ook geen enkele vorm van privacy. Uitgebreid bedankt voor de gastvrijheid en een hotel gezocht.
Achteraf wel goed want zondag's kwam er nog een dochter uit Lima met haar nichtje en dat bleek een kleindochter van de familie te zijn dus, het werd erg druk in huis.
Zondags hebben we langs de rivier gewandeld en daarna een boottocht gemaakt.
Maandag een tour gemaakt met een neef van de familie die een camion heeft. Prachtige tour door de bergen waar de familie een huisje heeft. Daar rondgelopen en dan ben je echt heel klein in zo'n oerwoud. Daarna naar de waterval waar je heerlijk af kon koelen.
Dinsdag een wandeling in de omgeving gemaakt en hier komt het water gewoon uit de grond omhoog en via pvc buizen gaat het naar de huisjes toe.
Daarna voor de lunch naar de andere nicht van Celinda en daar kregen we de uitnodiging om 's zaterdags mee te gaan in de auto van een zoon naar twee andere watervallen. Dat wilden we natuurlijk niet afslaan dus maar besloten om op zaterdagavond te vertrekken in plaats van
's ochtends.
Woensdag een rustig dagje.
En dan de donderdag !
Besloten om naar de rivier te gaan waar je heerlijk af kon koelen. Met een moto omhoog naar een bosque waar je voor een sol pp naar binnen kon. Het was een mooi terrein met volleybalnetten en een zwembad wat nog gesloten was.
Maar eerst naar de rivier, overal waren openingen waardoor je bij de rivier kon komen, er waren een soort kleine strandjes. Je moest alleen niet te ver gaan want daar stroomde de rivier heel hard.
Heel leuk en gezellig allemaal en de dames gingen heerlijk badderen en haren wassen.
aan de kant zaten allemaal kleine visjes die aan je kwamen knabbelen.
Op een gegeven moment zat ik op mijn gemak op een grote steen naar de visjes te kijken toen ik ineens geschreeuw hoorde. Toen ik opkeek zag ik dat ze in de problemen waren gekomen dus, snel er naar toe. Maar toen ik vlak bij ze was kon ik niet meer staan en ze probeerden mij te pakken, logisch natuurlijk, maar dat moest ik juist zien te voorkomen want anders hadden ze mij ook in de problemen gebracht en had ik niemand kunnen helpen.
Ik schreeuwde rustig blijven! Waarop de nicht gelukkig gelijk reageerde en zich schrap zette, daardoor kon ze mij haar kleindochter aangeven en toen ik die vast had zei ik lopen, dat kon want vlak achter mij kon je staan.
Omdat ik dat meisje vasthad had ik net iets meer houvast en kon de nicht helpen die haar dochtertje weer vasthad. Haar andere dochter kon Celinda weer helpen zodat dit verhaal goed is afgelopen.
Naar mijn idee waren de dames al pratende te ver naar achteren gegaan en de kinderen waren naar hun toe gegaan. Daar is iets gebeurt waardoor een meisje in de problemen kwam, waarschijnlijk een draaikolk, en toen sloeg de paniek toe
Ik zeg altijd dat er op mijn linkerschouder een engeltje zit die helpt als het nodig is dus die heb ik maar bedankt voor het feit dat ik niet in paniek geraakt ben.
Vrijdag naart het stadje Satipo omdat daar ook watervallen zijn maar dat bleek achteraf heel duur te worden. Dat is leuk als je met zijn tweeën bent maar met zes personen is dat toch even anders.
Terug in Pichanaki gelijk naar het hotel en de douche in want het was heel warm. In de stad gegeten en op naar het terras voor koffie.
Pichanaki is trouwen de stad van de koffie en in de zomer is er ook een koffiefestival.
Zaterdag dus met twee families op pad naar de watervallen. Schitterend natuurlijk. Een waterval kon je alleen maar bezichtigen maar in de andere kon je weer heerlijk het water in.
Om 21.30 met de bus richting Lima maar, vlak voor vertrek werd er nog snel een kistje fruit gebracht, je weet trouwens niet wat er allemaal meegaat in zo'n bus.
Celinda had van haar nicht ook nog twee kippetjes gehad die dus ook meegingen in de bus.
Gelukkig weer veilig in Lima aangekomen en dan dinsdag de 15e weer voor een week naar Trujillo.
En...als ik dan de 22e weer in Lima ben gaat mijn laatste week in Peru in.
Groetjes Ans
Uit de verhalen begrijp ik dat het winter begint te worden maar voordat ik vertrok had ik al maatregelen genomen. Dus..mijn dikke jack hangt al klaar + shawl + handschoenen het kan zo meegenomen worden naar Schiphol.
Bovendien heb ik in een deuk gelegen want ik kreeg bericht van de NS dat de 15e de treinen een aangepaste dienstregeling hebben vanwege de te verwachte sneeuw.
Pichanaki
Het was een prachtige reis want om in La Selva te komen moet je door de bergen, eerst zonder begroeiïng maar wat verder zag je de groene hellingen tevoorschijn komen en heb ik eindelijk kuddes lama's en alpaca's gezien.
Tijdens de luchpauze begon het ineens te regenen en flink ook en nu weet ik wel dat jullie in Nederland allemaal beginnen te stuiteren, maar weten jullie wat ik dacht???? HA HEERLIJK EEN BUITJE en toen het ook nog begon te hagelen was het feest helemaal compleet want na dat beetje regen in de bergen met Jenny geen druppel regen gezien.
Het was prachtig maar ook erg warm een graadje of 30 terwijl het daar winter was. In de zomer, die gelijk loopt aan onze zomer kan het wel 40 graden worden. Ik heb al gezegd dat ze mij daar dus in de zomer niet zien.
Het regende wel maar niet een hele dag. Dus we hebben best veel kunnen zien. Wel dankzij de nichten van Celinda want het was geen touristenseizoen dus er waren ook geen gidsen. Maar als daar geen familie gewoond had zouden we daar ook niet geweest zijn.
We hadden een mooi hotel, ook weer in de buurt van de Plaza del Armas
daar konden we s'avonds heerlijk op een terras koffie drinken.
We mochten wel bij de familie slapen maar dat zagen we niet zo zitten want er was geen ruimte voor ons. Ze hadden wel een extra bed neer willen zetten maar dan hadden we in een openbare ruimte geslapen waar op de dag kippetjes en eendjes rondliepen. Bovendien zat daar ook de deur naar buiten dus ook geen enkele vorm van privacy. Uitgebreid bedankt voor de gastvrijheid en een hotel gezocht.
Achteraf wel goed want zondag's kwam er nog een dochter uit Lima met haar nichtje en dat bleek een kleindochter van de familie te zijn dus, het werd erg druk in huis.
Zondags hebben we langs de rivier gewandeld en daarna een boottocht gemaakt.
Maandag een tour gemaakt met een neef van de familie die een camion heeft. Prachtige tour door de bergen waar de familie een huisje heeft. Daar rondgelopen en dan ben je echt heel klein in zo'n oerwoud. Daarna naar de waterval waar je heerlijk af kon koelen.
Dinsdag een wandeling in de omgeving gemaakt en hier komt het water gewoon uit de grond omhoog en via pvc buizen gaat het naar de huisjes toe.
Daarna voor de lunch naar de andere nicht van Celinda en daar kregen we de uitnodiging om 's zaterdags mee te gaan in de auto van een zoon naar twee andere watervallen. Dat wilden we natuurlijk niet afslaan dus maar besloten om op zaterdagavond te vertrekken in plaats van
's ochtends.
Woensdag een rustig dagje.
En dan de donderdag !
Besloten om naar de rivier te gaan waar je heerlijk af kon koelen. Met een moto omhoog naar een bosque waar je voor een sol pp naar binnen kon. Het was een mooi terrein met volleybalnetten en een zwembad wat nog gesloten was.
Maar eerst naar de rivier, overal waren openingen waardoor je bij de rivier kon komen, er waren een soort kleine strandjes. Je moest alleen niet te ver gaan want daar stroomde de rivier heel hard.
Heel leuk en gezellig allemaal en de dames gingen heerlijk badderen en haren wassen.
aan de kant zaten allemaal kleine visjes die aan je kwamen knabbelen.
Op een gegeven moment zat ik op mijn gemak op een grote steen naar de visjes te kijken toen ik ineens geschreeuw hoorde. Toen ik opkeek zag ik dat ze in de problemen waren gekomen dus, snel er naar toe. Maar toen ik vlak bij ze was kon ik niet meer staan en ze probeerden mij te pakken, logisch natuurlijk, maar dat moest ik juist zien te voorkomen want anders hadden ze mij ook in de problemen gebracht en had ik niemand kunnen helpen.
Ik schreeuwde rustig blijven! Waarop de nicht gelukkig gelijk reageerde en zich schrap zette, daardoor kon ze mij haar kleindochter aangeven en toen ik die vast had zei ik lopen, dat kon want vlak achter mij kon je staan.
Omdat ik dat meisje vasthad had ik net iets meer houvast en kon de nicht helpen die haar dochtertje weer vasthad. Haar andere dochter kon Celinda weer helpen zodat dit verhaal goed is afgelopen.
Naar mijn idee waren de dames al pratende te ver naar achteren gegaan en de kinderen waren naar hun toe gegaan. Daar is iets gebeurt waardoor een meisje in de problemen kwam, waarschijnlijk een draaikolk, en toen sloeg de paniek toe
Ik zeg altijd dat er op mijn linkerschouder een engeltje zit die helpt als het nodig is dus die heb ik maar bedankt voor het feit dat ik niet in paniek geraakt ben.
Vrijdag naart het stadje Satipo omdat daar ook watervallen zijn maar dat bleek achteraf heel duur te worden. Dat is leuk als je met zijn tweeën bent maar met zes personen is dat toch even anders.
Terug in Pichanaki gelijk naar het hotel en de douche in want het was heel warm. In de stad gegeten en op naar het terras voor koffie.
Pichanaki is trouwen de stad van de koffie en in de zomer is er ook een koffiefestival.
Zaterdag dus met twee families op pad naar de watervallen. Schitterend natuurlijk. Een waterval kon je alleen maar bezichtigen maar in de andere kon je weer heerlijk het water in.
Om 21.30 met de bus richting Lima maar, vlak voor vertrek werd er nog snel een kistje fruit gebracht, je weet trouwens niet wat er allemaal meegaat in zo'n bus.
Celinda had van haar nicht ook nog twee kippetjes gehad die dus ook meegingen in de bus.
Gelukkig weer veilig in Lima aangekomen en dan dinsdag de 15e weer voor een week naar Trujillo.
En...als ik dan de 22e weer in Lima ben gaat mijn laatste week in Peru in.
Groetjes Ans
-
14 Januari 2013 - 18:21
Frieda Boer En Bob Brendel.:
Hi Ans,wat weer een indrukwekkend verslag,hartelijk dank daar voor.Wat ben je toch een held,je hebt misschien wel iemands leven gered.Met zoiets moet je rustig bljven maar dat is in zulke gevallen heel moeilijk, maar jij doet dat maar eventjes,mijn compliment.
Ja de tijd schiet alweer op he,nog even en je zet je voeten weer op Nederlandse bodem,maar ik weet zeker dat je met een tevreden gevoel huiswaards keert.Ans nog een hele fijne tijd in Peru en tot gauw,goetjes Bob en Frieda. -
14 Januari 2013 - 18:24
Olivi Van Der Kooye:
hoi Ans,
wat een avontuur zeg, gelukkig met een goede afloop.....kleine mrs. Bond...
een Peruaanse vriendin van mij heeft daar een soortgelijk avontuur beleefd als kind; gelukkig kan ook zij het navertellen. Ik hoop dat het verblijf van je aldaar verder gesmeerd verloopt. ER was hier in Suriname in het binnenland een festival, ik ging er niet heen, en gelukkig maar, want er waren schermutselingen. Intussen vliegt ook voor mij de tijd om en ik heb nog zoveel te doen. Ik moet zeggen dat ik er wel naar begin uit te kijken. Morgen wordt mijn oudste kleinzoon 10 jaar oud, maar ze wachten op mij om zijn partijtje te vieren. Ook ik heb mijn winterjas bij me, maar ik word ook door familie opgehaald die wat zou kunnen meenemen.
Good bye for now.. Olivi -
14 Januari 2013 - 19:30
Truus:
Hoi Ansje Pansje wat een avontuur in die rivier. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen je moet r niet aan denken wat er allemaal mis had kunnen gaan. Dank aan je beschermengel !
Nog veel plezier en tot mails groetjes Truus -
14 Januari 2013 - 21:33
Rens:
Ans
Spannende avonturen maak jij mee,maar volgens mij komt paniek niet in jouw woordenboek voor.
Geniet nog maar lekker van al dat water,hier kan je er alweer op lopen.
Vrouw twee tot gauw. gr rens -
15 Januari 2013 - 10:37
Dini D.Floor:
Hallootje, Ans wat een heerlijk verslag, geweldig. Vandaag, de 15e, sneewt het behoorlijk, er was 1007 km fille vanochtend en er wordt een marathon geschaatst op natuurijs! Echt winbter. h.gr. van dien. -
15 Januari 2013 - 11:19
Ytie De Vries:
Nou Ans ,jij kan je hier wel melden bij de reddingstroepen wat een avontuur,jij hebt al heel wat bekeken daar.Ja half nederland zit in de sneeuw,geluk hier nog niet.De eerste schaatswedstrijden worden vandaag gehouden.De elfstedenkriebels beginnen hier ook! h.gr van Ytie. -
16 Januari 2013 - 17:30
Truus En Bartha:
Hallo Ans, wat een verhalen en gelukkig dat engeltje een goeie start in het nieuwe jaar ga zo door! Wat gaat de tijd snel voor ons gevoel ben je net weg.
Wel veel beleefd en gezien. hier is het lekker winter een voorproefje voor de wintersport eind deze maand. Heb jij nog een fijn poosje daar en een goeie terugreis we zien je graag weer terug met een boel mooie bagage aan belevenissen het ga je goed, liefs truus en bartha
-
18 Januari 2013 - 18:08
Mary Baars:
Ans, wat een spannende belevenis, maar jij als koele hollandse kikker hebt 't weer gered.
toppie!!
Wat gaat de tijd toch snel je komt al weer snel terug naar dit koude land.
Ik heb het gevoel dat je nog maar net weg bent, je verhalen waren een genot om te lezen.
heel veel plezier de laatste dagen daar en tot gauw.
groetjes Mary en Henk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
