KLUS GEKLAARD
Door: Ans
Blijf op de hoogte en volg Ans
23 Januari 2013 | Peru, Lima
Lieve allemaal
Weer in Lima
Vanochtend na een week in Trujillo geweest te zijn weer in Lima aangekomen. De 15e uit Lima vertrokken om na een hele warme reis weer in Trujillo terug te keren.
Een heel verschil met zo'n week of tien geleden, toen stond ik er onwennig bij en nu stond ik er alleen tussen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
Als je uitstapt wordt je gelijk belaagd door de taxichauffeurs die wel graag een vrachtje willen hebben. Plaza de Armas, Huanchaku? Ik kon ze mooi vertellen dat ik ze niet nodig had waarop er een een grapje maakte dat ik zeker met een postduif ging.
De pastor was al snel in zicht en we waren ook snel op weg.
Angelita kwam snel naar buiten en er volgde een hartelijke begroeting.
Al snel was alles als vanouds.
Er was hard gewerkt, zo hadden de eenden een nieuw onderkomen gekregen en de grotere eend is nu echte een eend en ze zitten met zijn drieën bij elkaar.
Het begin van de week was het rustig, Angelita hoeft niet meer naar de school het werk is door Jenny overgenomen die nu onderwijzeres is.
Volgens mij een goed plan want Angelita heeft het heel druk en kan nu wat rustiger aan gaan doen.
Dus gezellig met haar rond gekeuteld, 's morgens naar de markt in de buurt, beschouw het maar als een buurtsuper, daarna koken voor de lunch, de beesten verzorgen en als het nodig was de kleding wassen.
Na de lunch tijd om rustig aan te doen en ik heb haar op weg geholpen met breien.
Als ik weer terug kom mag ik met haar naar La Selva waar ze een zus heeft wonen in een ander deel.
De mercado
Zaterdag voor de laatste keer naar de grote markt Merlinda in Trujillo geweest. Dat is een markt waar je als tourist graag komt omdat je daar taferelen ziet die bij ons niet ( meer ) voorkomen.
Omdat ik daar nog geen foto,s van had hebben we een reportage gemaakt maar helaas kan ik niet alle foto's plaatsen.
Zo kun je bijvoorbeeld een levende kip uitzoeken die wordt dan gewogen en mee naar achteren genomen en je krijgt haar ( want een kip is vrouwelijk ) geslacht en wel in een plastick zak mee naar huis.
Ik heb nog foto's van de vorige keer, die ik jullie niet wil onthouden, om jullie te laten zien dat de dames er wel raad mee weten.
Cuyes en eenden
Ja, en dan zijn er vand de week toch weer twee cuyes geslacht ( sorry Irma ). Op een gegeven moment dacht ik waar is Angelita? Die bleek bij de cuyes in het hok te zitten en ik zag een mes liggen. Okay dacht ik vandaag cuy op het menu.
Deze keer heb ik het verloop van de slachting op de voet gevolgd. Voor mij is het niet zo vreemd want in de jaren net na de oorlog hadden heel veel mensen kippen en konijnen in hun achtertuin om op te eten.
En zolang als de beesten leven worden ze goed verzorgd, en tenslotte eten we bijna allemaal vlees en daar moeten toch echt beesten voor geslacht worden.
Maandag kwam de pastor vragen waar Angelita was en ik zei in alle onschuld " bij de patos ( eenden )" en toen ik om het hoeje keek had ze net de grote zwarte eend gedood. Dus , sorry Robert maandag hebben we een van je eenden opgegeten. Een schrale troost maar je hebt hem via skype nog op de foto kunnen zetten.
Kleding en zwemmen
Ik heb natuurlijk ook nog gedaan waar ik voor kwam, de kleding uitreiken die we eerder al uitgezocht hadden.
Vrijdagavond een paar sokken en een onderbroekje in zakjes zitten doen om ook die op zondagochtend uit te kunnen delen.
Zondagmiddag zijn we ook nog met een groep van dertig kinderen naar het zwembad geweest. Gelukkig waren er een aantal begeleidsters die met de kinderen het water in gingen want ik had niet op zwemmen gerekend en mijn badpak dus in Lima gelaten.
Het was er verschrikkelijk druk en als je al kon zwemmen was dat totaal onmogenlijk, je had net ruimte om te staan. Maar de kinderen genoten enorm en de kleinere kinderen zaten geduldig op de kant te wachten tot ze aan de beurt waren om mee het water in te gaan.
Het was een heel geregel voor Jenny want het was niet in de buurt dus moesten en verschillende taxi's geregeld worden maar iedereen is weer thuis gekomen alleen volgens mij anderhalf uur later dan was afgesproken.
Laatste dag,
In principe zou ik maandagavond vertrekken. Na de warme heenreis besloten om 's nachts te reizen. Dat scheelt ook een dag want normaal slaap je 's nachts ook en nu kon ik de dag nog gebruiken.
Maar de pastor had maandagavond geen tijd om me te vergezellen en ze laten je natuurlijk niet alleen gaan dus dan maar dinsdagavond vertrekken.
Brief
De pastor heeft me een brief meegegeven die voor alle gulle gevers is bestemd. Ik moet die eerst vertalen en dan zet ik alles op de mail.
Want mede dankzij julie heb ik het volgende kunnen verwezelijken:
* Een opgeknapte aula met een vernieuwd dak
* Verf en kwasten
* Twee wasbakken met stromend water zodat er niet meer met een
teiltje en een kannetje in het lokaal geknoeid hoeft te worden
* Een houten kast die helaas nog niet klaar is. De timmerman heeft een
klus en het hout moet bewerkt worden zodat die buiten kan staan.
Zodra die klaar is krijg ik de foto toegestuurd.
* Uitstapje gemaakt
Tevens de eerste week in Lima het volgende gekocht:
* 72 paar sokken
* 72 onderbroekjes
* 45 badhanddoeken
* 12 auto's
* 12 leesboekjes
* 3 poppen
Na dit alles was er nog een bescheiden bedrag over, na overleg met de pastor hoe we dit gingen besteden hebben we besloten het in het bouwfonds te storten.
Alles wordt door de mensen zelf steentje voor steentje opgebouwd dus, ik kon me wel vinden in dat idee.
En dan natuurlijk nog alles wat ik uit Nederland had meegenomen. Vooral het educatieve speelgoed en de lego vielen erg in de smaak.
De mensen zijn dan ook dankbaar en blij met alle hulp.
Afscheid
Dat is niet echt een hobby van me, maar je kunt natuurlijk niet zomaar vertrekken. Maandagmiddag een bescheiden maar leuk afscheidsfeesje van de begeleiders van de kinderen, enkele dames uit de keuken en de dames die de deur bewaken en de toiletten schoon houden. allemaal vrijwilligers.
Ze hadden zowaar op internet wat Nederlandse woorden opgezocht en een afscheidscadeau gekocht. Een mooi t-shirt van Trujillo.
Iedereen deed zijn woordje en ze vonden dat ik maar moest blijven. Uitgelegd dat het voor mij dubbel is,want ik laat veel nieuwe vrienden achter maar in Nederland wachten ook weer mensen op me.
Dat begrepen ze ook wel.
En dan dinsdag natuurlijk afscheid van de familie waar ik bijna twee maanden gewoond heb.
Ik was uitgenodigd om in Trujillo zelf pollo a la braza te gaan eten. Dat is zoals een halve kip met patat. De kip is lekker gekruid en gegrild/geroosterd.
Daarna naar huis om te wachten tot het tijd was om naar de bus te gaan, Angelita en Jenny gingen deze keer ook mee.
Ik heb wel moeten beloven terug te komen maar ik heb ook gezegd dat ik niet weet wanneer .
Want dat is van een heleboel dingen afhankelijk. Er zijn in de wereld meer kinderen die hulp nodig hebben en die hun eten in de vuilnisbakken moeten zoeken en/of op straat leven.
Maar ik ga zeker terug.
Na de nodige omhelzingen en een traantje van Angelita in de bus gestapt om vanochtend ( Woensdag ) gezond en wel met een heleboel ervaringen rijker in Lima terug te keren voor de laatste vier dagen in Peru.
GR.Ans
Weer in Lima
Vanochtend na een week in Trujillo geweest te zijn weer in Lima aangekomen. De 15e uit Lima vertrokken om na een hele warme reis weer in Trujillo terug te keren.
Een heel verschil met zo'n week of tien geleden, toen stond ik er onwennig bij en nu stond ik er alleen tussen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
Als je uitstapt wordt je gelijk belaagd door de taxichauffeurs die wel graag een vrachtje willen hebben. Plaza de Armas, Huanchaku? Ik kon ze mooi vertellen dat ik ze niet nodig had waarop er een een grapje maakte dat ik zeker met een postduif ging.
De pastor was al snel in zicht en we waren ook snel op weg.
Angelita kwam snel naar buiten en er volgde een hartelijke begroeting.
Al snel was alles als vanouds.
Er was hard gewerkt, zo hadden de eenden een nieuw onderkomen gekregen en de grotere eend is nu echte een eend en ze zitten met zijn drieën bij elkaar.
Het begin van de week was het rustig, Angelita hoeft niet meer naar de school het werk is door Jenny overgenomen die nu onderwijzeres is.
Volgens mij een goed plan want Angelita heeft het heel druk en kan nu wat rustiger aan gaan doen.
Dus gezellig met haar rond gekeuteld, 's morgens naar de markt in de buurt, beschouw het maar als een buurtsuper, daarna koken voor de lunch, de beesten verzorgen en als het nodig was de kleding wassen.
Na de lunch tijd om rustig aan te doen en ik heb haar op weg geholpen met breien.
Als ik weer terug kom mag ik met haar naar La Selva waar ze een zus heeft wonen in een ander deel.
De mercado
Zaterdag voor de laatste keer naar de grote markt Merlinda in Trujillo geweest. Dat is een markt waar je als tourist graag komt omdat je daar taferelen ziet die bij ons niet ( meer ) voorkomen.
Omdat ik daar nog geen foto,s van had hebben we een reportage gemaakt maar helaas kan ik niet alle foto's plaatsen.
Zo kun je bijvoorbeeld een levende kip uitzoeken die wordt dan gewogen en mee naar achteren genomen en je krijgt haar ( want een kip is vrouwelijk ) geslacht en wel in een plastick zak mee naar huis.
Ik heb nog foto's van de vorige keer, die ik jullie niet wil onthouden, om jullie te laten zien dat de dames er wel raad mee weten.
Cuyes en eenden
Ja, en dan zijn er vand de week toch weer twee cuyes geslacht ( sorry Irma ). Op een gegeven moment dacht ik waar is Angelita? Die bleek bij de cuyes in het hok te zitten en ik zag een mes liggen. Okay dacht ik vandaag cuy op het menu.
Deze keer heb ik het verloop van de slachting op de voet gevolgd. Voor mij is het niet zo vreemd want in de jaren net na de oorlog hadden heel veel mensen kippen en konijnen in hun achtertuin om op te eten.
En zolang als de beesten leven worden ze goed verzorgd, en tenslotte eten we bijna allemaal vlees en daar moeten toch echt beesten voor geslacht worden.
Maandag kwam de pastor vragen waar Angelita was en ik zei in alle onschuld " bij de patos ( eenden )" en toen ik om het hoeje keek had ze net de grote zwarte eend gedood. Dus , sorry Robert maandag hebben we een van je eenden opgegeten. Een schrale troost maar je hebt hem via skype nog op de foto kunnen zetten.
Kleding en zwemmen
Ik heb natuurlijk ook nog gedaan waar ik voor kwam, de kleding uitreiken die we eerder al uitgezocht hadden.
Vrijdagavond een paar sokken en een onderbroekje in zakjes zitten doen om ook die op zondagochtend uit te kunnen delen.
Zondagmiddag zijn we ook nog met een groep van dertig kinderen naar het zwembad geweest. Gelukkig waren er een aantal begeleidsters die met de kinderen het water in gingen want ik had niet op zwemmen gerekend en mijn badpak dus in Lima gelaten.
Het was er verschrikkelijk druk en als je al kon zwemmen was dat totaal onmogenlijk, je had net ruimte om te staan. Maar de kinderen genoten enorm en de kleinere kinderen zaten geduldig op de kant te wachten tot ze aan de beurt waren om mee het water in te gaan.
Het was een heel geregel voor Jenny want het was niet in de buurt dus moesten en verschillende taxi's geregeld worden maar iedereen is weer thuis gekomen alleen volgens mij anderhalf uur later dan was afgesproken.
Laatste dag,
In principe zou ik maandagavond vertrekken. Na de warme heenreis besloten om 's nachts te reizen. Dat scheelt ook een dag want normaal slaap je 's nachts ook en nu kon ik de dag nog gebruiken.
Maar de pastor had maandagavond geen tijd om me te vergezellen en ze laten je natuurlijk niet alleen gaan dus dan maar dinsdagavond vertrekken.
Brief
De pastor heeft me een brief meegegeven die voor alle gulle gevers is bestemd. Ik moet die eerst vertalen en dan zet ik alles op de mail.
Want mede dankzij julie heb ik het volgende kunnen verwezelijken:
* Een opgeknapte aula met een vernieuwd dak
* Verf en kwasten
* Twee wasbakken met stromend water zodat er niet meer met een
teiltje en een kannetje in het lokaal geknoeid hoeft te worden
* Een houten kast die helaas nog niet klaar is. De timmerman heeft een
klus en het hout moet bewerkt worden zodat die buiten kan staan.
Zodra die klaar is krijg ik de foto toegestuurd.
* Uitstapje gemaakt
Tevens de eerste week in Lima het volgende gekocht:
* 72 paar sokken
* 72 onderbroekjes
* 45 badhanddoeken
* 12 auto's
* 12 leesboekjes
* 3 poppen
Na dit alles was er nog een bescheiden bedrag over, na overleg met de pastor hoe we dit gingen besteden hebben we besloten het in het bouwfonds te storten.
Alles wordt door de mensen zelf steentje voor steentje opgebouwd dus, ik kon me wel vinden in dat idee.
En dan natuurlijk nog alles wat ik uit Nederland had meegenomen. Vooral het educatieve speelgoed en de lego vielen erg in de smaak.
De mensen zijn dan ook dankbaar en blij met alle hulp.
Afscheid
Dat is niet echt een hobby van me, maar je kunt natuurlijk niet zomaar vertrekken. Maandagmiddag een bescheiden maar leuk afscheidsfeesje van de begeleiders van de kinderen, enkele dames uit de keuken en de dames die de deur bewaken en de toiletten schoon houden. allemaal vrijwilligers.
Ze hadden zowaar op internet wat Nederlandse woorden opgezocht en een afscheidscadeau gekocht. Een mooi t-shirt van Trujillo.
Iedereen deed zijn woordje en ze vonden dat ik maar moest blijven. Uitgelegd dat het voor mij dubbel is,want ik laat veel nieuwe vrienden achter maar in Nederland wachten ook weer mensen op me.
Dat begrepen ze ook wel.
En dan dinsdag natuurlijk afscheid van de familie waar ik bijna twee maanden gewoond heb.
Ik was uitgenodigd om in Trujillo zelf pollo a la braza te gaan eten. Dat is zoals een halve kip met patat. De kip is lekker gekruid en gegrild/geroosterd.
Daarna naar huis om te wachten tot het tijd was om naar de bus te gaan, Angelita en Jenny gingen deze keer ook mee.
Ik heb wel moeten beloven terug te komen maar ik heb ook gezegd dat ik niet weet wanneer .
Want dat is van een heleboel dingen afhankelijk. Er zijn in de wereld meer kinderen die hulp nodig hebben en die hun eten in de vuilnisbakken moeten zoeken en/of op straat leven.
Maar ik ga zeker terug.
Na de nodige omhelzingen en een traantje van Angelita in de bus gestapt om vanochtend ( Woensdag ) gezond en wel met een heleboel ervaringen rijker in Lima terug te keren voor de laatste vier dagen in Peru.
GR.Ans
-
23 Januari 2013 - 20:53
Merel:
Oh Ans wat een heerlijk verhaal. Wat ben jij goed bezig!!! -
23 Januari 2013 - 21:07
Olivi Van Der Kooye:
Hoi Ans,
je zal wel een voldaan gevoel hebben.Echt ook avontuurlijknatuurlijk.
Intussen ga ik mijn laatste maand in hierin Su, iedereen roeptdat ik nog plenty tijd heb, maar de tijd gat rap. Hopelijk is ook deze laatste fase van je reis zonder onaangenaam spektakel, ik zie je in Nederland.
greetz Olivi -
23 Januari 2013 - 21:28
Bea&Rens:
Ans
Je hebt een hoop meegemaakt en mooie dingen gedaan,wanneer kom je terug en met welke vlucht?
Gr Bea -
23 Januari 2013 - 23:15
Truus:
Hallo Ans heerlijk dat alles goed is verlopen. Wij vinden het ook fijn dat je weer naar het koude kikkerlandje komt. Tot dinsdag en maak er nog een paar mooie dagen van Truus -
24 Januari 2013 - 11:26
Nicoline:
Hoi Ans,
bedankt dat we al jou avonturen mee mochten beleven, soms leek het net alsof ik naast je stond.
Wij wensen jou nog een paar leuke dagen in Lima en een goede terugvlucht.
Tot over twee weken op Blackpool ...
groet, Rudolf en Nicoline -
24 Januari 2013 - 15:23
Frieda Boer:
Lieve,lieve Ans,
wat heb je toch een fantastisch werk gedaan,mijn gedachten zijn vaak in PERU geweest.Ja en dan is het eind in zicht,helaas voor de lieve mensen in Peru,maar wij zijn toch blij dat je weer gezond je benen op Nederlandse bodem gaat zetten.Ans een hele goede reis en hoop je gauw weer te zien in danscentrum BLACKPOOL, gelijk reclame voor BOB.
GRoetjes Bob en Frieda. -
24 Januari 2013 - 22:53
Irma Van Dijk:
Tsja aan alles komt een eind...en dus moet je terug.....herinner je je Holland nog :
Molens, klompen, baaaaaaje rokken,tv, vara, avro enz., euro's....het went wel weer!
O ja... en oliebollen en appelflappen, maar die zijn op. Het is nu eind januari en bollen en flappen zijn er alleen rond de jaarwisseling. 'n Jaartje wachten dus!
Dag ! Irma
PS Ik zou er slank worden denk ik...weinig vlees en gevogelte... -
25 Januari 2013 - 11:14
Mary Baars:
Ans, bedankt voor je hele mooie verhalen.
Ik wens je een goede reis naar Nederland.
Zorg dat je warme kleding bij de hand hebt want jij zult het kou vinden hier.
groetjes Henk en Mary
-
27 Januari 2013 - 14:19
Els:
Ans Bedankt ik heb enorm genoten van je reisverhalen
Groetjes Els
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
