OVER BRILLEN, KINDERTJES EN GELOOF
Door: Ans
Blijf op de hoogte en volg Ans
29 December 2012 | Peru, Lima
Hier dan weer wat verhalen
BRILLEN
Al in de eerste week van mijn verblijf zijn de brillen uitgedeeld. Omdat er in augustus al veel brillen naar Trujillo zijn gegaan hebben hebben we deze in Lima weggegeven.
De mensen bereik je hier via de kerk want alles draait zo'n beetje om de kerk. De mensen zijn hier heel gelovig, verderop in het verhaal hier meer over.
De mensen zijn overal heel blij mee dus het is dankbaar werk. Moest ik me zowaar eerst aan de mensen voorstellen en daar had ik natuurlijk niet op gerekend. Na wat gestotter kwam er toch wat uit want je begrijpt het moest natuurlijk wel in het Spaans.
Ik vertel er altijd bij dat ik het niet alleen doe maar hulp heb van mijn vrienden in Nederland.
Dus namens de mensen hier, bedankt allemaal.
Helaas zijn er niet zoveel foto's van want ik moest wel gaan helpen met passen want anders zaten de leesbrillen achter op de neus in plaats van op de punt.
De kinderen,
De kinderen, en nu heb ik het over Trujillo, komen hier drie maal in de week. Ze gaan naar hun eigen scholen en hebben of 's morgens of
's middags les. Op dinsdag en donderdagmiddag en zaterdagochtend komen ze dus naar het project.
Het project wordt georganiseerd door een organisatie Compasión, verschillende kerken hebben zo'n project.
Alle kinderen die in het project zitten hebben, zoals ze dat hier noemen ,een peetvader, de meesten daarvan komen uit Amerika. Deze doneren een bedrag waardoor de kinderen als ze komen eerst een lunch krijgen bestaande uit een bord rijst met groenten en vlees. een schaaltje rauwkost en een beker drinken en fruit. De peetouders ontvangen ook een foto van hun pleegkind.
Na de lunch gaan ze eerst tanden poetsen en dankzij jullie kan dat nu gewoon aan de wasbak met stromend water
Daarna volgen ze het programma, er worden dan onderwerpen behandeld over o.a. gezondheid, sociaal gedrag, kerk en wordt ondersteunt door platen om het visueel te maken. Daarna krijgen ze een werkje om te zien of ze het begrepen hebben.
Na dit alles wordt er nog wat geknutseld maar we hebben natuurlijk ook met de lego gespeeld.
De eerste keer had ik wat voorbeelden gemaakt en de kinderen gingen dat van grotere plastick blokken namaken, want die zijn hier wel. Het was de bedoeling om ze een idee te geven wat mogenlijk was.
De volgende keer ging de lego mee en dat werd een succes want er werd van alles gemaakt en dat vond ik heel knap als je nog nooit met lego hebt gewerkt.
Ze kwamen steeds heel trots hun bouwwerken laten zien omdat ze wisten dat ik dan een foto nam.
Varkentjes,
Een keer werd er gesproken over sparen, en nu had ik Angelita zien worstelen met een plastick flesje en dopjes en ik begreep dat het een varkentje moest worden.
Na het een poosje aangekeken te hebben heb ik een closetrolletje gepakt vier luciferhoutjes en ben een varkentje gaan maken. dat vond Angelita natuurlijk heel leuk en op een zaterdagmorgen hebben de kinderen een varkentje gemaakt. Daarna wordt uitgelegd waarvoor een spaarvarkentje dient. Toen hebben we aan alle kinderen gevraagd waarvoor ze wilden gaan sparen, daarna heb ik in alle varkentjes een muntje gedaan.
Een ander onderwerp ging over handen wassen, wanneer doe je dat en waarom.
Die ochtend allemaal handjes zitten knippen en een voorbeeld gemaakt
met een schone en een vuile hand.
Het thema was, schone handen voorkomen ziektes
Sneeuwpoppen
Een van de laatste keren dat ik bij de kinderen was, ze kregen zomervakantie, heb ik ze foto's van de sneeuw laten zien die ik in mijn laptop heb staan en had verzameld in een aparte map.
Eerst een foto van een boom zonder sneeuw en daarna dezelfde boom met sneeuw. Ze kropen bijna in mijn laptop.
Daarna natuurlijk de sneeuwpoppen gemaakt met de bekende watjes.
Op een gegeven moment keek ik en hadden een paar meisjes de sneeuwpoppen te slapen gelegd. heel leuk allemaal.
Over geloven
Zoals ik al eerder vertelde zijn de mensen hier heel gelovig en alles draait zo'n beetle om de kerk en de bijbel. In Trujillo speelde dat nog meer dan hier in Lima.
De pastoor en zijn familie wonen niet in het centrum maar in een wijk achteraf genaamd Florencia de Mora.
Hier zijn de mensen armer dan hier in Lima. Dat wil niet zeggen dat en in Lima geen arme mensen zijn want ik ben natuurlijk niet in de sloppenwijken geweest. En hier in Peru zie je ook invalide mensen bedelen want de gezondheidszorg is niet te vergelijken met die in Nederland.
Een van de eerste vragen die ik in Trujillo kreeg nadat ik was voorgesteld was of ik cristiano was. voor mij een rare vraag want dat zijn wij natuurlijk niet gewend. Ik antwoord altijd gelijk heel eerlijk nee, ik ben katholiek en dan zie je heel raar kijken want volgens mij gaat dat hier niet zo goed samen.
Ik heb de idee dat ze alles wat anders is raar vinden, net zoals vroeger bij ons.
Heel begrijpelijk natuurlijk want ze leven hun leven in een kleine gemeenschap en kunnen niet net als wij reizen en andere landen en culturen ontmoeten.
Gelukkig is mijn Spaans voldoende om dan uit te kunnen leggen dat alles afhankelijk is van het feit waar je wiegje heeft gestaan. Wordt je in een Christelijk gezin geboren ben je Cristelijk, wordt je in een Katholiek gezin geboren ben je Katholiek, wordt je in Azië geboren ben je Bhoedist of Hindoe en wordt je in het Midden Oosten geboren ben je Moslim.
Aangezien de pastoor een verstandig man is begreep hij ook dat er andere culturen zijn met hun eigen gebruiken.
Helaas geldt dat niet voor iedereen en ik ben een keer boos geworden omdat iemand steeds vertelde dat ik cristiano was terwijl ze weet dat dat niet zo is. Ik vertelde haar dat als ik zo zou denken dat ik hier niet geweest zou zijn en dat ik dan de volgende keer beter naar een Katholieke organisatie kon gaan of ergens waar het Leger des Heils actief is en wat ik hier dan eigenlijk te zoeken heb.
Geprobeerd uit te leggen dat wij elkaar ook op dit gebied respecteren.
Ik heb ook heel duidelijk gezegd dat ik dat beslist niet één keer meer wil horen.
Ze heeft wel excuus aan geboden maar het blijft voor mij en raar idee dat een geloof belangrijker is dan het feit hoe je als mens bent.
Dat heeft verder niets te maken met de familie van de Pastoor want die zijn alleraardigst en als iemand mijn hart wel gestolen is is het de vrouw van de Pastoor, wat een schatje.
Caridad dacht dat het moeilijk zou zijn contact met haar te maken maar daar heb ik niets van gemerkt.
Maar omdat ik vind dat het verhaal nu lang genoeg is zet ik er voor deze keer een punt achter want ik wil veel foto's downloaden en een filmpje.
Gr.Ans
BRILLEN
Al in de eerste week van mijn verblijf zijn de brillen uitgedeeld. Omdat er in augustus al veel brillen naar Trujillo zijn gegaan hebben hebben we deze in Lima weggegeven.
De mensen bereik je hier via de kerk want alles draait zo'n beetje om de kerk. De mensen zijn hier heel gelovig, verderop in het verhaal hier meer over.
De mensen zijn overal heel blij mee dus het is dankbaar werk. Moest ik me zowaar eerst aan de mensen voorstellen en daar had ik natuurlijk niet op gerekend. Na wat gestotter kwam er toch wat uit want je begrijpt het moest natuurlijk wel in het Spaans.
Ik vertel er altijd bij dat ik het niet alleen doe maar hulp heb van mijn vrienden in Nederland.
Dus namens de mensen hier, bedankt allemaal.
Helaas zijn er niet zoveel foto's van want ik moest wel gaan helpen met passen want anders zaten de leesbrillen achter op de neus in plaats van op de punt.
De kinderen,
De kinderen, en nu heb ik het over Trujillo, komen hier drie maal in de week. Ze gaan naar hun eigen scholen en hebben of 's morgens of
's middags les. Op dinsdag en donderdagmiddag en zaterdagochtend komen ze dus naar het project.
Het project wordt georganiseerd door een organisatie Compasión, verschillende kerken hebben zo'n project.
Alle kinderen die in het project zitten hebben, zoals ze dat hier noemen ,een peetvader, de meesten daarvan komen uit Amerika. Deze doneren een bedrag waardoor de kinderen als ze komen eerst een lunch krijgen bestaande uit een bord rijst met groenten en vlees. een schaaltje rauwkost en een beker drinken en fruit. De peetouders ontvangen ook een foto van hun pleegkind.
Na de lunch gaan ze eerst tanden poetsen en dankzij jullie kan dat nu gewoon aan de wasbak met stromend water
Daarna volgen ze het programma, er worden dan onderwerpen behandeld over o.a. gezondheid, sociaal gedrag, kerk en wordt ondersteunt door platen om het visueel te maken. Daarna krijgen ze een werkje om te zien of ze het begrepen hebben.
Na dit alles wordt er nog wat geknutseld maar we hebben natuurlijk ook met de lego gespeeld.
De eerste keer had ik wat voorbeelden gemaakt en de kinderen gingen dat van grotere plastick blokken namaken, want die zijn hier wel. Het was de bedoeling om ze een idee te geven wat mogenlijk was.
De volgende keer ging de lego mee en dat werd een succes want er werd van alles gemaakt en dat vond ik heel knap als je nog nooit met lego hebt gewerkt.
Ze kwamen steeds heel trots hun bouwwerken laten zien omdat ze wisten dat ik dan een foto nam.
Varkentjes,
Een keer werd er gesproken over sparen, en nu had ik Angelita zien worstelen met een plastick flesje en dopjes en ik begreep dat het een varkentje moest worden.
Na het een poosje aangekeken te hebben heb ik een closetrolletje gepakt vier luciferhoutjes en ben een varkentje gaan maken. dat vond Angelita natuurlijk heel leuk en op een zaterdagmorgen hebben de kinderen een varkentje gemaakt. Daarna wordt uitgelegd waarvoor een spaarvarkentje dient. Toen hebben we aan alle kinderen gevraagd waarvoor ze wilden gaan sparen, daarna heb ik in alle varkentjes een muntje gedaan.
Een ander onderwerp ging over handen wassen, wanneer doe je dat en waarom.
Die ochtend allemaal handjes zitten knippen en een voorbeeld gemaakt
met een schone en een vuile hand.
Het thema was, schone handen voorkomen ziektes
Sneeuwpoppen
Een van de laatste keren dat ik bij de kinderen was, ze kregen zomervakantie, heb ik ze foto's van de sneeuw laten zien die ik in mijn laptop heb staan en had verzameld in een aparte map.
Eerst een foto van een boom zonder sneeuw en daarna dezelfde boom met sneeuw. Ze kropen bijna in mijn laptop.
Daarna natuurlijk de sneeuwpoppen gemaakt met de bekende watjes.
Op een gegeven moment keek ik en hadden een paar meisjes de sneeuwpoppen te slapen gelegd. heel leuk allemaal.
Over geloven
Zoals ik al eerder vertelde zijn de mensen hier heel gelovig en alles draait zo'n beetle om de kerk en de bijbel. In Trujillo speelde dat nog meer dan hier in Lima.
De pastoor en zijn familie wonen niet in het centrum maar in een wijk achteraf genaamd Florencia de Mora.
Hier zijn de mensen armer dan hier in Lima. Dat wil niet zeggen dat en in Lima geen arme mensen zijn want ik ben natuurlijk niet in de sloppenwijken geweest. En hier in Peru zie je ook invalide mensen bedelen want de gezondheidszorg is niet te vergelijken met die in Nederland.
Een van de eerste vragen die ik in Trujillo kreeg nadat ik was voorgesteld was of ik cristiano was. voor mij een rare vraag want dat zijn wij natuurlijk niet gewend. Ik antwoord altijd gelijk heel eerlijk nee, ik ben katholiek en dan zie je heel raar kijken want volgens mij gaat dat hier niet zo goed samen.
Ik heb de idee dat ze alles wat anders is raar vinden, net zoals vroeger bij ons.
Heel begrijpelijk natuurlijk want ze leven hun leven in een kleine gemeenschap en kunnen niet net als wij reizen en andere landen en culturen ontmoeten.
Gelukkig is mijn Spaans voldoende om dan uit te kunnen leggen dat alles afhankelijk is van het feit waar je wiegje heeft gestaan. Wordt je in een Christelijk gezin geboren ben je Cristelijk, wordt je in een Katholiek gezin geboren ben je Katholiek, wordt je in Azië geboren ben je Bhoedist of Hindoe en wordt je in het Midden Oosten geboren ben je Moslim.
Aangezien de pastoor een verstandig man is begreep hij ook dat er andere culturen zijn met hun eigen gebruiken.
Helaas geldt dat niet voor iedereen en ik ben een keer boos geworden omdat iemand steeds vertelde dat ik cristiano was terwijl ze weet dat dat niet zo is. Ik vertelde haar dat als ik zo zou denken dat ik hier niet geweest zou zijn en dat ik dan de volgende keer beter naar een Katholieke organisatie kon gaan of ergens waar het Leger des Heils actief is en wat ik hier dan eigenlijk te zoeken heb.
Geprobeerd uit te leggen dat wij elkaar ook op dit gebied respecteren.
Ik heb ook heel duidelijk gezegd dat ik dat beslist niet één keer meer wil horen.
Ze heeft wel excuus aan geboden maar het blijft voor mij en raar idee dat een geloof belangrijker is dan het feit hoe je als mens bent.
Dat heeft verder niets te maken met de familie van de Pastoor want die zijn alleraardigst en als iemand mijn hart wel gestolen is is het de vrouw van de Pastoor, wat een schatje.
Caridad dacht dat het moeilijk zou zijn contact met haar te maken maar daar heb ik niets van gemerkt.
Maar omdat ik vind dat het verhaal nu lang genoeg is zet ik er voor deze keer een punt achter want ik wil veel foto's downloaden en een filmpje.
Gr.Ans
-
30 December 2012 - 10:36
Truus:
Hoi die Ans
Leuk verslag n heel goed datje al op hervormingstoct gaat daar Het belangrijkstein het lven is wat en hoe je doet als menszijnde. nu jij hebt daar vele goee dingen gedaan en plezier gemakt veel vrienden otmet en gemaakt.
Wij luiaards hebben genoten van de wintersport en teveel heerlijk eten.
Ik wens je een te gekke jaarwisseling met ve liefdeen plezier en scheur ht nieue jaaringroet Truus -
30 December 2012 - 20:23
Caridad:
Lieve Ans:
Denk even aan Nederland hoe weinig mensen geloven in God?
draai nu het om met Perú. gelovige mensen leven dank aan de wonderen van God.
Het verschil van katholiek met christelijk is dat ze niet geloven in beelden en ook niet in de paus en ook niet in de macht van de mensen.
We geloven in God ,in de bijbel en dat Jezus onze reder is.
ik wist altijd dat jij niet gelovig was maar toch ben ik dankbaar dat jouw hart aangeraakt voor de nood van Peru werd.
jij ziet niet jouw reis als een wonder maar we wel.
jij kan niet gaan geloven omdat iemand het aan jouw vraag want geloven is persoonlijk.
JIj bent een lieve vrouw met een goede hart en als mensen je vragen als jij christen bent is omdat zo iets lief kan niet komen van het niets.
het is zeker niet om je te kwetsen en iegelijk mensen zien dat jij behandel hun zoals Jezus heeft het gedaan voor ons allemaal.
ik vind jammer dat jij heb ervaar de vraag of opmerking of het gesprek aanvallen maar zien met je hart wanner mensen je vragen als jij christelijk bent.
In Peru allen christelijk doen iets voor iemand anders katholieken zijn niet goed bekend niet allen door zijn bij geloof van beelden maar ook omdat Peru is al heel lang catholiek geweest en wondereen hebben echt niet mee gemaakt van hun beelden.
vele priesters hebben slechte reputatie omdat ze maak gebruik van zijn posities en misbruiken vele meisjes en jongens.
Misschien had ik je beter moeten informeren over de soort mensen waar jij mee zou omgaan.
Ik ben blij dat jij mag aan Angelica en dat jjj je thuis voel.
liefs,caridad -
31 December 2012 - 00:28
Ans:
Lieve allemaal,
Even een korte reactie op het berichtje van Carid, helaas heeft ze het denk ik niet goed begrepen want er zijn helemaal geen problemen met de mensen hier. Iedereen heeft me volkomen geaccepteerd en dat komt omdat ik ook respect heb hoe de mensen hier wonen,werken,geloven en leven en dat vertel ik ze ook altijd.
Verder heb ik heel veel plezier hier in Lima met de familie en kan het met iederen goed vinden. In een persoonlijke mail aan Caridad heb ik dat al uitgelegd en verder wil ik het hierbij laten en ik hoop dat jullie dat ook doen.
Anders krijgt dit verhaal een negatieve lading die nergens voor nodig is.
Bedankt. Gr.Ans -
31 December 2012 - 12:14
Dini D. Floor:
Lieve Ans, bedankt, heb genoten van je lange brief. Je kunt het uitstekend verwoorden, m'n complimenten. Vandaag, de 31e heb ik oliebollen in Loosdrecht gehaald. Micko heeft vrienden uit Belgrado te logeren. De wereld is 21 dec. gelukkig niet vergaan!!!! Keep smiling en nog heel veel plezier van je goeie werken in Peru, liefs van dien. -
31 December 2012 - 12:14
Dini D. Floor:
Lieve Ans, bedankt, heb genoten van je lange brief. Je kunt het uitstekend verwoorden, m'n complimenten. Vandaag, de 31e heb ik oliebollen in Loosdrecht gehaald. Micko heeft vrienden uit Belgrado te logeren. De wereld is 21 dec. gelukkig niet vergaan!!!! Keep smiling en nog heel veel plezier van je goeie werken in Peru, liefs van dien. -
31 December 2012 - 20:59
Mary:
Dank je wel voor weer een mooi verhaal.
hele leuke foto's en ook een genot om lachende kinder gezichtjes te zien.
Ans een heel gelukkig en goed nieuw jaar.
groetjes Henk en Mary -
01 Januari 2013 - 10:14
Caridad:
Beste vrienden, kennis en familie leden van Ans,
Ik wil mijn Excuses aanbidden aan Ans want blijkt dat ik heb haar verhaald niet goed begrijpen en daardoor een verkeerd ketting reactie gecreëerd!
bij deze mijn onrechte excuses!!!!!
-
14 Januari 2013 - 12:14
Jan Rugers:
hallo ans
ben je al aan het pakken om weer naar hilversum te komen hier is het u
echt winter met vorst en sneeuw
10 februariis het carneval je wet je
groetjes jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
