EERSTE KLUS GEKLAARD
Blijf op de hoogte en volg Ans
18 November 2012 | Peru, Trujillo
Lieve allemaal,
Alweer een week in Trujillo en hetzelfde verhaal als in Lima, er gebeurt zoveel dat het niet in een paar woorden is te vertellen.
Allereerst de busreis,
s´morgens om 04.00 opgestaan en alles naar beneden gesjouwd, gelukkig hadden we hulp van Ricardo, een vriend van de familie, eerder die week had ik al kennis gemaakt met hem en zijn vrouw.
Met een taxi naar het busstation en op naar Trujillo.De reis verliep goed en het werd warmer en warmer. Al met al duurde de reis 8 uur.
Eenmaal aangekomen wachtte ook weer een allerhartelijkste ontvangst.
Alle cadeau s werden met blijdschap ontvangen.
De mensen aan het werk gezet om de puzzles in elkaar te zetten. Toen de nopper tevoorschijn kwam was het helemaal mooi want dat hebben ze hier niet en heel de avond hebben 4 volwassenen van alles zitten maken.
Er stond al snel een robot vliegtuig en huisjes op tafel.
Zaterdagmorgen eerst boodschappen gedaan, de mensen hebben niet veel dus flink ingeslagen.
Daarna naar de kindertjes van 4-6 jaar, dat zijn de kleinsten.
Zodra de kinderen binnen komen krijgen ze een bordje eten, maar eerst krijgt iedereen een kusje. Het is de gewoonte hier dat je iemand een kus geeft( gelukkig maar een ) bij een begroeting ook al is het de eerste keer.
Na het eten tanden poetsen, dat gebeurde eerst buiten. Binnen werd een beetje tandpasta op de borstel gedaan, een beetje water in een bekertje en hup naar buiten. het water spuugde je gewoon in het zand.
Zaterdagmiddag een begroting gemaakt voor twee wasbakjes en het restaureren van twee plafonds.
s Avonds naar de kerk en na de dienst werd het speelgoed geshowd, ook hier weer veel bewondering.
Zondagmorgen nog wat boodschappen gedaan, alles is hier 7dgn per week open.
Daarna alle groepen langs want er komt ook een grote groep op zondag.
De kinderen die door de week komen hebben een padrino ( peetvader ) de meesten zitten in de VS. De kinderen van de zondag hebben dat niet en daar wordt dus ook niet voor betaald. Het meeste speelgoed is ook voor die kinderen.
De kinderen waren goed geinstrueerd want zodra ik binnen kwam riepen ze in koor: Buenos dias señora Ans.
Op maandag zijn de wasbakjes geplaatst en dat was een feest. Alleen wordt er niet op de Hollandse manier gewerkt dus in mijn ogen wat slordig maar iedereen was helemaal verrukt. Dus waarschijnlijk moet ik mijn Hollandse gedachten maar laten varen.
Inmiddels is er een plafond totaal gesloopt. We hebben besloten om een plafond goed te restaureren. Dat stond echt op instorten en volgens mij hardstikke gevaarlijk. En dan beter een goed dan twee half want dan wordt het alleen maar oplappen.
Van de week ook nog tourist geweest. Samen met Celinda en Jenny , de dochter van het gezin en studente,
naar Chan Chan geweest. Dat is een oude ruinestad. Wie daar meer over wil weten gaat maar in de boeken snuffelen.
Eind van de middag nog een rondleiding in de oude binnenstad van Trujillo gehad. Het plein is nog helemaal in oude koloniale stijl.
Vanavond rust want morgen vroeg VAMOS A LA PLAYA!!!!!!
Gr.Ans
Alweer een week in Trujillo en hetzelfde verhaal als in Lima, er gebeurt zoveel dat het niet in een paar woorden is te vertellen.
Allereerst de busreis,
s´morgens om 04.00 opgestaan en alles naar beneden gesjouwd, gelukkig hadden we hulp van Ricardo, een vriend van de familie, eerder die week had ik al kennis gemaakt met hem en zijn vrouw.
Met een taxi naar het busstation en op naar Trujillo.De reis verliep goed en het werd warmer en warmer. Al met al duurde de reis 8 uur.
Eenmaal aangekomen wachtte ook weer een allerhartelijkste ontvangst.
Alle cadeau s werden met blijdschap ontvangen.
De mensen aan het werk gezet om de puzzles in elkaar te zetten. Toen de nopper tevoorschijn kwam was het helemaal mooi want dat hebben ze hier niet en heel de avond hebben 4 volwassenen van alles zitten maken.
Er stond al snel een robot vliegtuig en huisjes op tafel.
Zaterdagmorgen eerst boodschappen gedaan, de mensen hebben niet veel dus flink ingeslagen.
Daarna naar de kindertjes van 4-6 jaar, dat zijn de kleinsten.
Zodra de kinderen binnen komen krijgen ze een bordje eten, maar eerst krijgt iedereen een kusje. Het is de gewoonte hier dat je iemand een kus geeft( gelukkig maar een ) bij een begroeting ook al is het de eerste keer.
Na het eten tanden poetsen, dat gebeurde eerst buiten. Binnen werd een beetje tandpasta op de borstel gedaan, een beetje water in een bekertje en hup naar buiten. het water spuugde je gewoon in het zand.
Zaterdagmiddag een begroting gemaakt voor twee wasbakjes en het restaureren van twee plafonds.
s Avonds naar de kerk en na de dienst werd het speelgoed geshowd, ook hier weer veel bewondering.
Zondagmorgen nog wat boodschappen gedaan, alles is hier 7dgn per week open.
Daarna alle groepen langs want er komt ook een grote groep op zondag.
De kinderen die door de week komen hebben een padrino ( peetvader ) de meesten zitten in de VS. De kinderen van de zondag hebben dat niet en daar wordt dus ook niet voor betaald. Het meeste speelgoed is ook voor die kinderen.
De kinderen waren goed geinstrueerd want zodra ik binnen kwam riepen ze in koor: Buenos dias señora Ans.
Op maandag zijn de wasbakjes geplaatst en dat was een feest. Alleen wordt er niet op de Hollandse manier gewerkt dus in mijn ogen wat slordig maar iedereen was helemaal verrukt. Dus waarschijnlijk moet ik mijn Hollandse gedachten maar laten varen.
Inmiddels is er een plafond totaal gesloopt. We hebben besloten om een plafond goed te restaureren. Dat stond echt op instorten en volgens mij hardstikke gevaarlijk. En dan beter een goed dan twee half want dan wordt het alleen maar oplappen.
Van de week ook nog tourist geweest. Samen met Celinda en Jenny , de dochter van het gezin en studente,
naar Chan Chan geweest. Dat is een oude ruinestad. Wie daar meer over wil weten gaat maar in de boeken snuffelen.
Eind van de middag nog een rondleiding in de oude binnenstad van Trujillo gehad. Het plein is nog helemaal in oude koloniale stijl.
Vanavond rust want morgen vroeg VAMOS A LA PLAYA!!!!!!
Gr.Ans
-
18 November 2012 - 08:21
CARidad Y Familia:
Lieve Ans,
Helaas moet ik toe geven dat de Peruaanse manier van werk niet zo netjes verloop zo als in Nederland, vaak is omdat men hiervoor niet gestudeerd heeft.
ik ben blij met je beslissing betreft de plafon.
ik merk uit jou brief dat jij je voelt een deel van hun! ik ben heel erg blij voor jouw en voor hun.
ik weet zeker dat de kinderen nooit in hun leven zullen vergeten alles wat jij doet.
ik heb Skipe thuis zou je aan hun willen installeren deze programma.
een grote kus en nog veel plezier!
ps: heb jij al mijn gunsten al gedaan?namelijk de mensen die aan mee hebben geholpen vraag zich het ook af!
Herman hoort ook nog niets van Carla gezien dat 15 november is al geweest.
-
18 November 2012 - 11:05
Truus:
Ha die Ans hier in het koude kikkerland alles rustig.
Ik heb meerdere malen naar je lerares gebeld maar tja zij is tot nu toe niet thuis. Ik heb haar dochtertje en man gesproken maar haar nog niet. Afijn ik blijf het proberen.
Op de foro,s die ik krijg zie ik een stralende toerist onze Ans hahaha
Fijn dat er al veel gedaan wordt in het schooltje ik hoop dat je alles kunt doen wat je jezelf voorgenomen hebt.
Nu ik ga aan een surprice werken groetejs en tot schrijfs Truus -
18 November 2012 - 18:18
Mik Lefel:
Hè Ans wat een geweldige ervaringen allemaal en wat fijn dat je zoveel kunt betekenen daar,hoop dat het allemaal zo is als je je had voorgesteld ,al zal het wel soms anders uitpakken! Geniet ervan en doe je best,liefs mik -
19 November 2012 - 10:47
Wil:
Met veel belangstelling je verslagen gelezen, Ans. Het is beslist voor jou een levenservaring. Geweldig allemaal! Ik blijf je volgen. Heel veel succes verder.
Groeten,
Wil -
19 November 2012 - 12:07
Herman:
Ans, fantastisch wat je allemaal doet. Ik zie je berichten steeds met belangstelling tegemoet. Heb je Carla al ontmoet?
Herman.
-
19 November 2012 - 13:14
Jan :
hallo hier een berichtje uit nijkerk nl
heb je verhalen ge lezen hier is het koud en mistig5 graden 95%
luch vochtigheid wind 10 km peruurhet nieuws is
verdachte moord marine vaatstra opgepakt
irael dreigt met grond offensief
verder geen mededelingen tot de volgende keer
groetjes jan -
19 November 2012 - 18:22
Mary:
Ans, weer een mooi avontuur en je hebt veel blije gezichtjes gezien. Je weet weer helemaal waar je 't voor doet.Heel veel succes en je wordt nog een goede verslaggeefster want het is leuk om te lezen.
groetjes Henk en Mary
-
20 November 2012 - 17:41
Rens En Bea Ettema:
hey ans
je brengt je tijd behoorlijk druk door geweldig toch dat je kinderen een veilig verblijf en een lach op hun gezicht kan geven daar ging je voor,denk inderdaad dat de werkwijze daar iets anders is dan bij ons als ze maar blij zijn hier gaat alles goed het wordt kouder dus wat dat betrefd had ik graag bij jou daar gezeten maar ik denk dat je sávonds heel voldaan naar je bed gaat als je zoveel goeds doet lieverd pas goed op jezelf en succes verder we blijven je volgen
dikke zoenen van rens en bea -
21 November 2012 - 00:39
Olivi Van Der Kooye:
vamos a la playa , calienta y sol.... daar heb ik ook veel van hier in Suriname...
heb je trouwens een videocameraa bij je? dan kun je filmen terwijl ze restaureren...
enfin je zit met je neus bovenop een andere wereld....
een vorrecht om dat te beleven, besef je wel hè. ik beleef in die zin ook heel wat alleen is het wel mijn geboorteland, hoewel enigszins ontgroeit....ik ben hier ook een buitenlander.
geniet ze -
21 November 2012 - 17:39
Marianne Visscher:
Hoi Ans,
Goed om te lezen dat je het naar je zin hebt. Heerlijk om te lezen dat je lekker naar het strand ga betekent: lekker Weer zon en zo.
Hier is het anders maar saai vochtig weer.Goed om te lezen dat de kinderen/volwassenen zo blij zijn met het speelgoed. Nou wie weet Ans als je weer een berichtje achterlaat zit het plafond er al in.....of niet.
En Ans weet je wij worden voor de derde keer opa en oma van een kleinzoon. Het gaat je goed. liefs, Marianne -
28 November 2012 - 15:20
Sandra Eijk:
Beste Ans, het is heel ontroerend om die vertrouwde beelden terug te zien uit de andere kant van de wereld. De pastor, de kinderen, de gebouwen. En natuurlijk Celinda. Ik ben blij dat er iets goeds gebeurd daar en ben benieuwd naar de oven Sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
