DE BERGEN IN EN MIJN EERSTE CUY
Door: Ans
Blijf op de hoogte en volg Ans
30 November 2012 | Peru, Trujillo
Lieve allemaal,
Alweer een week voorbij, de tijd vliegt en waarschijnlijk bij jullie ook. Deze week is een beetje rustig geweest omdat ik nu niet zoveel kan doen
nouja, er is altijd wat te doen natuurlijk.
Vorige week zondag kennis gemaakt met ommaatje, een breekbaar vrouwtje en niemand weet hoe oud ze precies is. Ik schat zo'n 85/90 jaar en misschien een beetje meer. Ze heeft inmiddels kennis gemaakt met lego en dat vindt ze leuk. Van de week was ze er weer en net toen ik dacht buiten(ja dat kan hier) even koffie te drinken vroeg ze naar me want ze wilde wel iets bouwen van lego. Ze is heel broos en loopt met een stok maar ik had hier een rollator zien staan en vroeg waarom die niet werd gebruikt. En zowaar de andere dag toen we boodschappen aan het doen waren had Angelica de rollator opgepoetst en trots als een pauw liep omaatje erachter maar ze wil er niet mee naar buiten.
Caridad had van de zomer een rolstoel voor haar meegenomen maar daar was iets mee gebeurt, er ontbrak een ventiel vertelden ze maar er was veel meer aan de hand want het ventiel was helemaal verbogen en omdat ik vond dat dat gerepareerd most worden zijn we op pad gegaan met wiel.
Dat viel niet mee maar na enig gezoek en gevraag vonden we iemand die op straat met een karretje banden repareerd e.d. Het probleem was dat het geen Peruaanse maat is maar volgens hem lukt een Peruaan alles. We moesten wel geduld hebben maar hij gaf niet op en uiteindelijk gingen we met een gerepareerd wiel naar huis.
Daar had Angelica heerlijk gekookt en alles smaakte heerlijk, eerst nog geholpen met aarappels schillen en daarna mijn bord bewaakt want ze scheppen die erg vol en dan is het teveel voor mij want ze eten niet alleen rijst maar daarbij ook nog aardappels.
Na de maaltijd vroegen ze of ik wist wat ik had gegeten, ik dacht eerst kip maar toen ze doorvroegen begreep ik het, CUY oftewel cavia.
Truus, Irma deze smaakte uitstekend en heel anders dan in Cusco
En dan de bergen in.
Gisteren met een groep studenten naar Otuzco geweest. Deze zijn bezig met afstuderen als leraar en ze moesten ook iets sociaals doen. Dus met speelgoed en chocolade naar een bergdorp waar boeren wonen.
Omdat Jenny deze studie volgt mocht ik ook mee en hoefde alleen mijn vervoer te betalen.
Jenny heeft heel vaak gevraagd of ik echt wel wilde want we gingen met een caminon en dat viel niet mee. Ze was bijna niet te overtuigen maar toen ik haar wat foto's van ons kampement in Bolivia had laten zien was ze overtuigd.
Eerst met de bus daarna dus met de caminon, in mijn ogen een soort vrachtwagentje waar eerst alle spullen in gingen en daarna wij. Gewoon zittend op de grond dus een gewirwar van armen en benen. We konden niets zien want de wagen was overdekt.
Achteraf gevaarlijk natuurlijk want als er iets gebeurt vliegt iederen door de wagen en van binnenuit was hij niet open te maken.
Verder wachtte ons een enorm onthaal met applaus e.d. En wat denk je ik was de enige buitenlander. En dan loop je zomaar tussen de poncho's en witte hoeden die iedere tourist zo graag op de foto zet en ik liep daar zo maar tussen door als een van de groep.
De kinderen kregen allemaal een cadeau en wat snoepgoed en de ouders kregen ook chocola.
Eerst weer in de caminon daarna in de bus naar Trujillo waar ik uiteindelijk om 24.00 mijn bed in rolde als een blok in slaap ben gestort want we waren s'ochtends al om 04.00 opgestaan.
Maar gelukkig werd ik om 07.00 weer fris en fruitig wakker.
Ja, en dan maandag naar Cajamarca dat ook in de bergen ligt. Maar daarover later meer.
Het dak is inmiddels klaar maar het verslag en foto's volgen nog.
De oven is geplaatst en Wilmer heeft zijn eerste producten ermee gebakken en is apetrots.
Van de week niet zoveel met de kinderen gedaan want dinsdag had ik een off dagje, beetje koorts en wat diarrea maar de andere dag alles weer in orde alleen wat rustig aangedaan met eten.
En gisteren dus de bergen in.
Inmiddels Angelica geleerd hoe je van een wc rolletje een varkentje maakt en die is nu druk aan het verven.
Morgen wassen ( met de hand ) zodat maandag alles schoon meekan.
Verder iedereen een gezellige St.Nicolaas en na Cajamarca horen jullie weer van me.
3 Dec. vertrekken we en en de 9e zijn we weer in Trujillo.
Gr.Ans
Alweer een week voorbij, de tijd vliegt en waarschijnlijk bij jullie ook. Deze week is een beetje rustig geweest omdat ik nu niet zoveel kan doen
nouja, er is altijd wat te doen natuurlijk.
Vorige week zondag kennis gemaakt met ommaatje, een breekbaar vrouwtje en niemand weet hoe oud ze precies is. Ik schat zo'n 85/90 jaar en misschien een beetje meer. Ze heeft inmiddels kennis gemaakt met lego en dat vindt ze leuk. Van de week was ze er weer en net toen ik dacht buiten(ja dat kan hier) even koffie te drinken vroeg ze naar me want ze wilde wel iets bouwen van lego. Ze is heel broos en loopt met een stok maar ik had hier een rollator zien staan en vroeg waarom die niet werd gebruikt. En zowaar de andere dag toen we boodschappen aan het doen waren had Angelica de rollator opgepoetst en trots als een pauw liep omaatje erachter maar ze wil er niet mee naar buiten.
Caridad had van de zomer een rolstoel voor haar meegenomen maar daar was iets mee gebeurt, er ontbrak een ventiel vertelden ze maar er was veel meer aan de hand want het ventiel was helemaal verbogen en omdat ik vond dat dat gerepareerd most worden zijn we op pad gegaan met wiel.
Dat viel niet mee maar na enig gezoek en gevraag vonden we iemand die op straat met een karretje banden repareerd e.d. Het probleem was dat het geen Peruaanse maat is maar volgens hem lukt een Peruaan alles. We moesten wel geduld hebben maar hij gaf niet op en uiteindelijk gingen we met een gerepareerd wiel naar huis.
Daar had Angelica heerlijk gekookt en alles smaakte heerlijk, eerst nog geholpen met aarappels schillen en daarna mijn bord bewaakt want ze scheppen die erg vol en dan is het teveel voor mij want ze eten niet alleen rijst maar daarbij ook nog aardappels.
Na de maaltijd vroegen ze of ik wist wat ik had gegeten, ik dacht eerst kip maar toen ze doorvroegen begreep ik het, CUY oftewel cavia.
Truus, Irma deze smaakte uitstekend en heel anders dan in Cusco
En dan de bergen in.
Gisteren met een groep studenten naar Otuzco geweest. Deze zijn bezig met afstuderen als leraar en ze moesten ook iets sociaals doen. Dus met speelgoed en chocolade naar een bergdorp waar boeren wonen.
Omdat Jenny deze studie volgt mocht ik ook mee en hoefde alleen mijn vervoer te betalen.
Jenny heeft heel vaak gevraagd of ik echt wel wilde want we gingen met een caminon en dat viel niet mee. Ze was bijna niet te overtuigen maar toen ik haar wat foto's van ons kampement in Bolivia had laten zien was ze overtuigd.
Eerst met de bus daarna dus met de caminon, in mijn ogen een soort vrachtwagentje waar eerst alle spullen in gingen en daarna wij. Gewoon zittend op de grond dus een gewirwar van armen en benen. We konden niets zien want de wagen was overdekt.
Achteraf gevaarlijk natuurlijk want als er iets gebeurt vliegt iederen door de wagen en van binnenuit was hij niet open te maken.
Verder wachtte ons een enorm onthaal met applaus e.d. En wat denk je ik was de enige buitenlander. En dan loop je zomaar tussen de poncho's en witte hoeden die iedere tourist zo graag op de foto zet en ik liep daar zo maar tussen door als een van de groep.
De kinderen kregen allemaal een cadeau en wat snoepgoed en de ouders kregen ook chocola.
Eerst weer in de caminon daarna in de bus naar Trujillo waar ik uiteindelijk om 24.00 mijn bed in rolde als een blok in slaap ben gestort want we waren s'ochtends al om 04.00 opgestaan.
Maar gelukkig werd ik om 07.00 weer fris en fruitig wakker.
Ja, en dan maandag naar Cajamarca dat ook in de bergen ligt. Maar daarover later meer.
Het dak is inmiddels klaar maar het verslag en foto's volgen nog.
De oven is geplaatst en Wilmer heeft zijn eerste producten ermee gebakken en is apetrots.
Van de week niet zoveel met de kinderen gedaan want dinsdag had ik een off dagje, beetje koorts en wat diarrea maar de andere dag alles weer in orde alleen wat rustig aangedaan met eten.
En gisteren dus de bergen in.
Inmiddels Angelica geleerd hoe je van een wc rolletje een varkentje maakt en die is nu druk aan het verven.
Morgen wassen ( met de hand ) zodat maandag alles schoon meekan.
Verder iedereen een gezellige St.Nicolaas en na Cajamarca horen jullie weer van me.
3 Dec. vertrekken we en en de 9e zijn we weer in Trujillo.
Gr.Ans
-
01 December 2012 - 00:11
Nicoline:
Lieve Ans,
Wat maak je toch veel mee, en wat leuk dat je ons zo mee laat genieten.
Hier begint Koning Winter aan zijn intocht, vanochtend moest er serieus gekrabt worden (als je met de auto op pad wilde). De blaadjes zijn inmiddels uit bijna alle bomen gewaaid en het is laat licht en vroeg donker. Heel wat anders dan jou verhaal van een tijdje terug: hier geen verbrande enkels! Geniet jij dus lekker van de warmte en stuur wat naar ons als je wat over hebt.
Groetjes, ook van Rudolf, Nicoline -
01 December 2012 - 10:20
Catharina:
Prachtig Ans! Wat weer een heerlijk verhaal om te lezen en ook die foto's, heel mooi om dat te bekijken. Veel plezier nog en vooral blijven genieten!
Lieve groet, Menno en Catharina -
01 December 2012 - 10:43
Mariejan:
Hay Ans
Geweldig wat je allemaal weer mee hebt gemaakt de afgelopen dagen. En heel dankbaar werk wat je daar allemaal doet, zoals ook die rollator, rolstoel en het brengen van kado'tjes bij de mensen in Otusco.
Prachtige foto's en leuk om te zien hoe jij als enige "blonde"tussen die donderharige mensen staat.
Ik geniet in ieder geval mee met alles wat je ons verteld.
Bij mij is de bovenverdieping inmiddels klaar, nu, wat dat betreft, een weekje rust en daarna beginnen we aan de huiskamer. Ziet er allemaal weer prachtig uit.
Ook donderdag zijn Mik en ik met 25 deelnemers naar Danny de Munk en Henk Poort geweest. Iedereen heeft zitten genieten. Was weer een heerlijk avondje uit voor de groepsleden, waar ook weer een paar nieuwe deelnemers bij waren.
Oke meissie, veel succes verder met je dankbare werk wat je daar verricht en ik kijk uit naar je volgende verslag.
Liefs
Mariejan -
01 December 2012 - 11:17
Mary:
Ans wat een belevenis. Je foto's geven een goede indruk hoe of jij je gevoelt moet hebben.
Je verhalen doen me een groot plezier om te lezen.
Heel veel succes en blijf genieten.
groetjes ook van Henk en van mij- Mary -
01 December 2012 - 13:20
Ytie:
Hi Ans,fijn dat je het zo naar je zin hebt,een heel andere wereld en maar aanpassen nou dat ligt jou wel.
Maak er een mooie tijd van ik lees jou verslag met plezier,groet Ytie -
02 December 2012 - 00:18
Irma :
Ans,Ans,Ans...ik hoor het al ...je rijdt daar net zo wild en onbezonnen in een auto als in Nederland en je gaat veel te laat naar bed!!!
lLeuk hoor dat je je zo onder de bevolking kan mengen. Je wordt zeker nauwelijks opgemerkt!? (op de foto's valt jouw witte koppie helemaal niet op...ha,ha).
Ik zag ook dat je een dik jack aan had...het was er toen dus koud net zoals bij ons. Gelukkig maar want anders zou je die kou helemaal ontwennen.
Ga maar stevig door met het goede werk!
Dag! Irma
P.S. by the way...ik houdt van cavia('s), ik wil ze graag voeren, oppakken, knuffelen....
-
02 December 2012 - 07:53
Caridad:
Lieve Ans, ikzei het toch Cuy is de beste eten ter wereld!!!!!!
ik ben blij dat jij het lekker vond.
Kan jij na gaan Liz en haar famili doen al zo veel inTrujillo en boven dien doen ze social werk buiten Trujillo .
Voor haar en voor vele leiders i s heel erg normal voor en ander te zorgen.
ik ben blij dat met jouw is niets gebeurd in de vrachtwagen.
gelukkig dat jij gaat naar Cajamarca met de bus.
Ik geloof dat de nood van Peru heb jij al ondekt.
xxxcaridad
-
02 December 2012 - 10:42
Truus:
Hoi Ans te gek hoor allemaal!
Ik vindt wel dat je ook aan nederlandse ontwikkelingshulp moet doen en zo,n leuk bootje voor mij mee moet nemen! Jij mag toch ook terug zoveel bagage meenemen.
Nu een heerlijk weekje rustig aan doen en wat de volgende avonturen zijn lezen wij wel weer .
De tijd vliegt voorbij zowel bij jou als hier voor je het weet zitten wij aan de oliebollen!
Die kun jij daar ook wel bakken voor alle kinderen!
tot schrijfs veel plezier groetjes Truus -
02 December 2012 - 12:21
Paul:
Hoi Kleine,
Fijn dat je het daar zo naar je zin hebt, je zal toch maar heimwee hebben naar ons.*&^!(
Ik zie dat dat je je aardig kan redden in dit andere contiinent waar cultuurverschillen en gebruiken
zo anders zjjn als hier, maar jij staat je mannetje.
Gisteren 1 December was zoals ieder jaar Sinterkaas op de dansschool, dit jaar wegens bezuinigingen maar een halve, en een halve piet, wel heel gezellig.
Voorts blijf ik je natuurlijk in de gaten houden ( je blijft tenslotte een vrouw) dat je geen gekke dingen doet,zoals met wilde dieren spelen of ( wilde mannen) ha ha.
Ans, geniet van dit mooie, avontuurlijke en dankbare werk, maar hou je hoofd koel.
Groetjes,
Paul
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
